اطلاعاتی بودن محیط مجازی
امروزه رایانه بخش گریپذیر زندگی ما شناخته شده است. رایانهها فرم جهان را از شکل صنعتی به شکل اطلاعاتی تغییر داده است. در جامعه اطلاعاتی، میلیونها انسان بدون در نظرداشت زمان و مکان، با هم ارتباط برقرار کردهاند. به تعبیر نیکولاس نگروپونت[1] پژوهشگر امریکای رسانه، در رساله «انسان عدد»، شیوه زندگی انسان معاصر انفورماتیک شده است. در این سبک زندگی، افراد تلاش میکنند همدیگر را در اجتماعات و محله های عددی ملاقات کنند.[2] به صورت روشن تر، نه تنها روابط اهالی دنیای سایبری اطلاعاتی است، بلکه هویت آنها نیز اطلاعاتی و عددی است، زیرا شناخت اهالی اجتماعات مجازی از همدیگر بر پایه رمزها،[3] آدرس های الکترونیکی،[4] چت روم ها، پیوندهاو تارنماهایی است که در محیط آنها همدیگر را ملاقات کرده و با هم تعامل میکنند.
اطلاعاتی بودن فرهنگ جامعه نوین مجازی، عامل ظهور فرهنگهای الکترونیک متفاوت در سطح جهان شده[5] و دوسویهگی آن را در پی داشتهاست. به همین سبب، فرهنگ الکترونیکی جهانی (جهانی شدن فرهنگی) فرایند عظیم دو وجهی در سطح جهان را همراه دارد؛ فرایندی که هم فرهنگ های متفاوت را در یک سطح عامتر همسان میسازد و هم باعث شکل گیری خرده فرهنگ های همسو با اجتماعات خاص مجازی میشود.[6]
3-1-2- تفاوت در عنصر مادی سرقت رایانهای و سنتی
جرایم رایانهای جزء جرایم ناشی از تکنولوژی مدرن است. جرمی است تصنعی (غیر طبیعی) که گاه کامپیوتر ابزار، گاه هدف و گاه موضوع ارتکاب جرم است. ولی نوعاً یک تیپ جرم محسوب میشود. از لحاظ ماهیتی بعضاً دارای عناوین و توصیف های جزایی کلاسیک است که به دلیل تفاوت در اجزاءعنصر مادی از شمول جرایم کلاسیک خارج و واجد عناوین ترکیبی میباشد، تفاوت در عنصر مادی سرقت سایبری[7] نسبت به سرقت سنتی عاملی شده است تا قانونگذار نتواند سرقت رایانهای را در قالب سرقت سنتی جا داده و بر حسب آن مجازات تعیین کند. به این منظور قانون جدیدی با توجه به قالب سرقت رایانهای تدوین نموده است.
3-2- مقایسه ارکان سرقت رایانهای وسنتی
هنگامى که اطلاعات به وسیله سرقت حاملهاى اطلاعاتى ملموس شخص دیگر (مانند فهرست هاى کاغذى، نوارها یا دیسکها) تحصیل مىشود، اعمال مقررات کیفرى سنتى سرقت در هیچ یک از نظامها با مشکل خاصى مواجه نیست. با وجود این، توانایى و قدرت سیستمهاى ارتباطى پردازش دادهها براى نسخه بردارى از اطلاعات به صورت سریع، پنهان از چشم دیگران و اغلب با تجهیزات مخابراتى، عمل نسخه بردارى از اطلاعات روى دستگاهها و ابزارهاى اطلاعاتى را جایگزین بسیارى از سرقتهاى سنتى حاملهاى اطلاعات کرده است. بنابراین این سؤال پیش مىآید که تا چه اندازه تحصیل اطلاعات غیرملموس باید تحت شمول این مقررات قرار گیرد؟ یا به هر حال تا چه اندازه این نوع تحصیل اطلاعات مىتواند تحت پوشش مقررات مزبور قرار گیرد؟[8]
به لحاظ حقوقی، برای آنکه فعل انسانی جرم به شمار آید باید; نخست، قانونگذار این فعل را جرم شناخته و کیفری برای آن مقرر کرده باشد(عنصر قانونی)، دوم، رفتار مشخص به منصه ظهور و بروز یا کمینه به مرحله فعلیت برسد(عنصر مادی)، سوم، با علم و اختیار ارتکاب یافته باشد(عنصر روانی).[9]
[1] Nicholas Negroponte
[2] . برتون ف، آیین انترنت، تهدیدی برای پیوند اجتماعی، علی اصغر سرحدی، ن جمشیدی، ص 24.
[3] Paswords
[4] ID
[5] . محسنی م ، جامعهشناسی جامعه اطلاعاتی، تهران، آگاه، ص 41.
[6] . رابرتسون ر ، جهانی شدن،ترجمهی: کمال پولادی، ص 213.
[7] . در مبحث دوم، گفتار دوم، همین فصل توضیح داده شده است، ص24.
[8] . زیبر ا، 1381، حرکت به سوی هزاره جدید در اینترنت، ترجمه محمد دزیانی، خبر نامه انفورماتیک، شماره 83، مرداد، ص 101 .
.[9] اردبیلی م، 1391، حقوق جزای عمومی، تهران :نشر میزان، چاپ بیست و هشتم، ص.125.
لینک جزییات بیشتر و دانلود این پایان نامه:
درباره این سایت